365 Dagen Succesvol

En daar sta je dan, midden in een zaal met ?? mensen (voor mijn idee heel veel mensen) plotseling met een catchbox in je handen. De woensdagoefening met het geld doorgeven zorgde ervoor dat ik met "dat ding" min of meer ongewild in mijn handen stond. De oefening maakte zoveel emotie los, omdat ik geld vergeten was en niet door te geven had, en wel geld ontving van mensen om mij heen. Het verhaal van mijn kant...ben ik het wel waard om dat geld te ontvangen...de oefening en de woorden van David daarna brachten veel tranen. Tranen van, zeg het maar...emoties die loskwamen. Mij niet gesteund voelen door mijn ouders (je hebt twee linker handen...wat ik daarna zelf perfect geëxtrapoleerd heb naar alles in mijn leven...zie je wel ik kan het toch niet goeddoen gevoel) heb ik als een blok meegedragen. Heel bizar hoe zo'n "geld-doorgeef-oefening" zoveel kan losmaken. Nadat de doorbraakdagen voorbij waren, en de tranen opgedroogd, voelde ik mij echt doorgebroken. Ik kon zingend door de stad wandelen met het gevoel: kijk hier ben ik. Een gevoel dat ik nooit heb kunnen en durven laten zien. Ook de reacties van mede cursisten in de dagen erna en de oefeningen met de complimenten hebben heel veel "hoe dan" momenten opgeleverd. Dank daarvoor.

Warme groet Karel