Reis italie 8-09 tot 15-09 rome florence venetie rimini. Wat een erg vermoeiende en verschrikkelijk reis hebben we gehad met effeweg. 4 van de 7 dagen alleen maal in de bus gezeten en de andere 3 dagen was ook vliegen en rennen en vooral elke dag 5.30 uur opstaan en 6.30 ontbijten en pas laat terug in het hotel tussen 18.00 uur en 20.00 uur. was geen ontspannende vakantie. we hebben nog nooit gehuild op vakantie maar nu dagelijks niet normaal. Onze chauffeur willem tevens reisleider was ook niet goed.Willem reed nar het verkeerde hotel en omdat hij niet verder mocht rijden met de bus (de tijd was op) moesten we met de koffers naar het andere hotel lopen.weer om 6.30 uur ontbijten en op weg naar rimini. weer de hele dag in de bus en kwamen pas laat aan in het hotel augustus.het hotel augustus in rimini kregen we bijna een hartverzakking. wat een verschrikkelijk hotel. Vieze kamers, de airco deed het niet, geen afstandsbediening voor de tv, geen bekers om medicijnen in te nemen, de lichtknoppen deden het ook niet, me kussen (niet de hoes) zat vol met grote gele vlekken foto gestuurd via facebook, midden in de stad waar tot laat muziek was en winkels open, geen gordijnen, geen rolluik.de balkon deuren open moeten laten zo warm in de kamer die ook nog klemden nog maal gesproken van de wc en douche smerig. Het eten was ook smerig. de koffie was prut en niet te drinken. een stel vond het hotel zo smerig en verschrikkelijk die hebben op eigen houtje en uit eigen zak een ander hotel opgezocht. de lift was zo klein daar pasten maar 3 koffers in. met 52 mensen erg vervelend.weer om 6.30 uur ontbijten en op weg naar venetie. Wij konden in de bus van die oortjes kopen die we dan in venetie rome en florence konden gebruiken. extra kosten. extra kosten voor de grondel vaart in venetie.Venetie hebben we weinig van gezien, willem liep zo snel dat we niet mee konden komen met 2 oudjes bij ons en we moesten willem de groep en de 2 oudjes in de gaten houden dus was vliegen en rennen en niet eens tijd gehad om goed te kijken in venetie en al helemaal niet even een winkeltje in.Toen stonden we bij de middelste lantaren paal zodat we met willem naar de boot terug konden. Maar hij liep weer zo snel dat we hem kwijt raakten en de oudjes waren helemaal kapot. We raakten in paniek omdat we de boot niet meer konden vinden en ook nog even de oudere mensen in de gaten moesten houden. Toen heb ik willem gebeld en was heel erg in paniek omdat hij ook geen duidelijk antwoord gaf en alleen maar zij daar moet je wezen en rustig aan. ik zij hem dat we bij een bepaalde getal stijger stonden en hij wist niet waar die was en als ik hem vroeg hoeveel trappen we over moesten gaf hij geen antwoord op en herhaalde bij welke stijger we moesten wezen. ik raakte steeds meer in paniek want hij zij bij een roze gebouw, maar er was in begin ook een roze gebouw tegenover de stijger waar wij stonden. uiteindelijk zij hij eerst van doe rustig aan jullie zijn niet de laatsten, maar zij nog wel even dat de boot zo vertrok dus ik nog meer in paniek en wist het niet meer. wij werden ook een beetje kwaad op de oudere mensen dat ze door moesten lopen. ik ging toen maar op een trap staan om te kijken of ik willem zag want hij zij dat hij voor de steiger stond. Toen heb ik hem gezien en tegen de ouderen gezegd doorlopen nu ik zie hem en werd steeds kwader en kreeg frustratie. Eindelijk waren we bij de goede stijger en kwamen daar hijgend en puffend aan en konden we weer bij de groep. wij waren kapot. toen iedereen van de groep terug was en we terug voeren naar de bus ben ik op de boot helemaal achterin in tranen uitgebroken omdat ik zo in paniek was en alle spanning en vliegen en haasten werd me teveel. dus echt niet genoten van ventie. San marino, willem bracht ons eerst naar boven tot de poort maar ook daar was het snel lopen en haasten om hem niet kwijt te raken. dus kon ik op mijn man letten, me schoonmoeder, een oudere man , groep en willem. gelukkig was het makkelijk onthouden hoe we terug naar de bus moesten. wij zijn toen afgehaakt om helemaal naar boven te lopen dat kregen we niet meer voor elkaar. we gingen ergens eten en zitten. dus ook daar niet veel van gezien ook door het weer niet maar ook omdat mijn man en schoonmoeder door de stress niet goed voelden.hotel van fiuggi terme. De kamers waren redelijk klein maar schoon behalve dat ik eerst bij binnenkomst de douche moest dweilen met een handdoek zo nat was die. de douchekop was verschrikkelijk helemaal vol met kalk. Het eten was ook niet lekker en het brood leek wel 3 weken oud net als in hotel augustus.Zouden we naar rome gaan, maar omdat mijn man bij het opstaan zich helemaal niet goed voelde en weer in tranen uitbarste moest ik even naar willem gaan om te zeggen dat we niet mee gingen naar rome en ook de reden verteld. dus bleven we in het hotel achter. mijn man heeft de hele dag gehuild en was op en kon niet meer.ik moest in de middag ook even ons eigen huisarts in nederland bellen want het ging niet goed. Me man moest rustig aan doen en vooral rusten aankomende dagen. Wij hebben overwogen om terug naar nederland te gaan.Toen de bus terug kwam uit rome, weer heel laat, waren we blij om de groep te zien. er waren mensen heel erg geintereseerd en meelevend met me man dat er zelfs mensen waren die een boek met dvd uit rome voor ons hebben gekocht en postkaarten uit rome. dat was hartverwarmend en erg lief.we moesten nu weer onze koffers mee nemen omdat we weer naar een ander hotel gingen. Ik moest 3 koffers zelf in de bus zetten wat voor mij best zwaar was, 3 koffers rijden en op tillen want ik moest me man en schoonmoeder ontlasten. Willem vertelde me dat hij na dacht over me man, wat hij gehad zou kunnen hebben, een tia en dat als hij hier in italie in het ziekenhuis komt, 3 dagen in carantaine moet maar dat moest ik hem maar niet vertellen. lekker om te horen als je je al zorgen maakt. gelukkig konden we weer instappen in de bus bij florence waar we uitgestapt zijn. maar de gids bracht ons even naar het plein. ook daar hebben we de rondleiding niet gedaan. we zijn in de buurt van het plein gebleven zodat ik beter kon onthouden hoe we terug moesten.wij moesten in begin betalen voor de oortjes maar hebben die niet gebruikt alleen in venetie maar daar was willem zo vaak te ver weg dat we hem niet meer hoorden.Toen gingen we naar ons hotel rijden. kuuroord montecatini terme. omdat ook dit in het centrum lag kon de bus daar niet komen en moesten we weer de koffers zelf pakken, ik dus 3 en moesten 10 minuten lopen met koffers naar het hotel. niet echt verstandig met de oudere mensen. slecht uitgekozen.Weer vroeg op om met koffers naar de bus te lopen ik dus weer 3 en ze er weer zelf moest in zetten 3 keer dus he. ik voelde me ook niet meer goed en kreeg ook niets meer weg van eten of koffie. maar ik moest me groot houden voor me man en schoonmoeder. Weer de hele dag in de bus.Willem heeft wel elke dag iets verteld onderweg soms best interessant maar soms ook vervelend want hij vertelde onderweg dat we de dodenweg gaan nemen in italie en dat hij nooit eroverheen is gereden zonder een ongeluk gezien te hebben. nou lekker dan en daar moeten wij nog overheen rijden, ik had het liever niet gehoord.weer vroeg op en richting huis. We hebben de afgelopen dagen niet zoveel pauzes en lange pauzes gehad als deze reis naar huis, anders zou hij te vroeg binnen zijn in didam. Onderweg vertelde hij dat hij de fooi die hij krijgt niet in een box wil hebben maar contant in de hand als we afscheid namen. Iedereen was verbaasd dat hij om fooi vraagt. hij zij ook dat zijn haard moet branden. die opmerking viel bij heel veel passagiers niet in het goede keelgat.willem vertelde de nummers van de service lijnen en ook verteld dat de koffers door de chauffeurs moesten gedaan worden, toen werd ik kwaad, deed hij zelf ook niet, ik kon geregeld 3 koffers zelf doen en vertelde wie er bleef eten. wij stonden ook op de lijst van het afscheidsdiner, maar wij hadden het zo gehad met jullie en wouden naar huis, naar die verschrikkelijke reis dat wij onderweg iemand hebben gebeld of die ons kon ophalen in didam. we waren kapot, moe, boos, teleurgesteld dat we nergens meer bij wouden zijn van jullie. Dus ook het afscheidsdiner en servicelijn naar deventer niet gedaan. ook dan moest ik 3 koffers zelf pakken en zorgen dat iemand van effe weg weet dat we niet mee eten en ook niet meer mee gingen naar deventer. Wij waren blij en opgelucht toen we in didam kwamen en zagen dat er iemand stond vanuit deventer om ons op te halen. deze reis vergeten wij nooit meer in negatieve zin dan.Wij hebben nog nooit zo een stress volle en verschrikkelijke reis gehad en we zijn vaker met groeps busreizen mee gegaan maar we zijn er nu van genezen, nooit meer en die vakantie vergeten we helaas nooit meer in negatieve zin. Als het niet zo om te huilen is zou ik lachen omdat we 50 euro p.p terug krijgen in ons geval dus 3 personen. Ik vind het schandalig want de reis koste 480 euro. Gisteren een hele discussie gehad met iemand van effe weg en omdat ik zelf en mijn man ook zo erg moe zijn en stress hebben gehad dat we naar gezegt hebben geef dan naar maar die 150 euro want ik heb geen kracht meer om verder in discussie te gaan. Die 50 euro zijn alleen voor de 3 hotels in Italië, de stress en vermoeidheid en irritaties niets alleen sorry en dat ze de hotels niet mee gebruiken maar daar heb ik niets aan. Nou ik ben zo erg teleurgesteld en vermoeid dat ik het schandalig vind om zo weinig terug te krijgen van een reis die de hel was. Al die emoties bij elkaar dat ik nog steeds geen rust heb kunnen doen.
Ik wou eigenlijk niet alles hierop zetten maar omdat we gisteren per telefoon een hele discussie gevoerd hebben en er ook werd beweerd dat de rest van de bus die een klacht hebben ingediend 30 euro terug kregen en akkoord zijn gegaan.
Echt schandalig hoe ze ermee zijn ingegaan en alleen maar een sorry omdat de chauffeur het ook niet goed deed soms. Omdat ze toch bij de standpunt blijven is een verdere discussie ook niet mogelijk en kan ik nog steeds geen rust vinden. Wat een gedoe alles.
NOOIT MEER MET EFFEWEG!!!!!
Welke reis heeft u gemaakt?
NEE !!!!!
Reactie Effeweg.nl:
Geachte mevrouw Mulder,
Wat jammer dat u met zo'n teleurgesteld gevoel terug kijkt op de reis. Inmiddels hebben wij telefonisch contact gehad en gelukkig zijn wij tot een passende oplossing gekomen, waarvan u heeft aangegeven dat u zich hierin kan vinden.