HartKliniek Nederland

Mijn ervaringen zijn zeer wisselend. Hieronder de punten die ik graag mee wil geven aan de hartkliniek.
- Ik heb gekozen voor de Hartkliniek, omdat er voor mijn aandoening weinig specialisten zijn en omdat ik op de website las over de kleinschaligheid en de holistische benadering. Helaas heb ik dat anders ervaren.
- De kennis en ervaring van mijn aandoening was bij de eerste arts die me behandelde heel goed.
- Het was fijn dat de behandelcontacten ook telefonisch en per mail konden plaatsvinden, omdat het voor mij te belastend is om iedere keer naar de locatie te gaan.
- Jammer dat er geen optie is om met de behandelaar te beeldbellen. Het non-verbale is nog altijd het belangrijkste onderdeel in het contact met de ander.
- De communicatie per mail en telefonisch verliepen met de eerste behandelaar moeizamer. Ik kreeg de indruk dat mijn mail niet goed gelezen werd: vragen bleven onbeantwoord, beleid werd gewijzigd zonder toelichting, waar ik wel om gevraagd had. Of er werd medicatie voorgesteld die eerder al gestopt was door de arts omdat het effect onvoldoende was.
- Er stonden fouten in mijn dossier en het lukte me niet om dit veranderd te krijgen. De 2e arts heeft het uiteindelijk gewijzigd toen ik in de kliniek was voor de kennismaking. Heel vervelend om zo kennis te maken.
- Ik vind het ook lastig dat het contact moet verlopen via de centrale 'receptie'. Ik wilde bv weten wat ik zelf nog kon doen om de communicatie met de arts te verbeteren. Wat wel of niet goed werkt bij deze arts. Ik kreeg te horen dat ze de arts niet echt kende en me dus niet konden helpen. Als ik ontevreden was, kon ik wel overstappen. Ik kon niet zelf naar de locatie Amsterdam bellen. De praktijkassistente daar had me denk ik wel wat meer kunnen helpen.
- Omdat de de problemen mbt de eerste arts te veel stress gaven, heb ik gevraagd om over te stappen, en ook of deze arts ook voldoende kennis van mijn aandoening heeft. Dit werd bevestigd. Op de website zag ik later ook haar naam en foto bij een inhoudelijk stukje over POTS, waardoor ik dacht dat het ook haar aandachtsgebied was. Ik had dus vertrouwen in de overstap. Tot de arts bij de kennismaking vertelde dat ze een ander aandachtsgebied heeft en veel minder op de hoogte is van de behandelingsmogelijkheden en de ontwikkelingen mbt POTS . Ik schrok hier van, omdat we in de behandeling nog aan het zoeken zijn naar de juiste aanpak en de juiste medicatie. Mijn energie was echter op, het voelde allemaal te veel als moeten vechten voor, volgens mij, terechte vragen.
- Het telefonisch contact met de centrale balie in Almere was niet altijd prettig. Ik heb het meerdere keren als kortaf en onpersoonlijk ervaren. Alsof ik zeurde.
- Het is regelmatig misgegaan bij het mailen. Mijn mail kwam soms niet aan. En omdat ik ook niet altijd een ontvangstbevestiging kreeg, bleef ik wachten op een reactie. Ik heb dus regelmatig gemaild én daarna nog moeten bellen om te checken of het ontvangen was.

Ik heb door mijn aandoeningen regelmatig problemen met het vinden van de juiste woorden en het lukt me niet om in de communicatie kort en kernachtig te zijn, al probeer ik dat wel. Ook verwerk ik informatie vertraagd en ben ik cognitief snel overprikkeld. Dit maakte vragen stellen en voor mezelf opkomen lastig. Daardoor was ook de drempel om eerder feedback te geven op mijn ervaringen te belastend. Een klacht indienen vind ik voor waar ik tegenaan liep en loop niet passend.
Ik ben blij met het verzoek om feedback te geven.
Het invullen van deze enquête vraagt heel veel van me en maakt me ook van streek, omdat het voelt alsof ik loop te klagen, maar de impact van wat er niet goed liep, loopt, is te groot om het niet te delen. Ik hoop dat mijn feedback wordt ervaren als opbouwend en dat het bijdraagt aan een betere samenwerking en contact. Daar gaat het me om.