Ik liet van tevoren foto’s zien van hoe ik het eerder had en graag zou willen, en besprak nogmaals met mijn kapster in opleiding of ze de wens begreep. Ze zei van wel, maar knipte vervolgens mijn haar verschrikkelijk kort. Toen de docente erbij kwam met de vraag of ik tevreden was, was mijn haar nog nat en het kapsel onzichtbaar. Ik vermoedde wel dat het te kort zou zijn (dat ik bijvoorbeeld mijn haar niet langer achter mijn oren zou krijgen - wat de kapster tijdens het knippen ontkende), maar ik wilde de kapster het voordeel van de twijfel geven: wie weet had ze iets briljants geknipt en zou mijn droge haar inderdaad achter mijn oren kunnen. Dus ik zei ‘ja, ik denk het wel?’. Later, eenmaal droog, bleek het niet het geval, bleek het overal veel korter dan afgesproken. Haar kon niet meer achter mijn oren, de achterkant erg kort, de laagjes erg kort. De kapster had zelf tussen het knippen door ook ‘ha, toch best veel haar eraf’ gezegd, maar voegde dan toe dat dat voornamelijk van de laagjes kwam. Bleek dus niet het geval.
Omdat ik schrok toen het resultaat klaar was, omdat ik het meisje wel aardig had gevonden en omdat ik waar de lerares bij had gestaan het ‘vermoedelijk wel tevreden’-antwoord had gegeven durfde ik na afloop niets te zeggen. Wel zei ik dat ik het érg kort vond, maar dan voegde ik eraan toe dat het misschien een kwestie van wennen was (en eerlijk.. wat had ze er nu nog aan kunnen doen? Wat afgeknipt is, is afgeknipt..)
Kijk, uiteindelijk groeit haar gewoon door dus is het over een maand of twee/drie alweer iets beter. En ik heb zelf uit financiële overwegingen dankbaar gebruik gemaakt van deze optie en daarmee de gok gewaagd naar een kapster in opleiding te gaan, dus dat dit gebeurt is misschien een risico. Maar om nu te zeggen dat ik tevreden ben? Nee. Ik voel me voorlopig een beetje voor lul lopen.
Sterke punten
Ik kon wel waarderen dat iedereen in een aanpak-modus zat. Er leek een goede roulatie te zijn in het helpen van klanten, en alle klanten leken tevreden.